De goesting om naar de Grand Canyon te trekken is groot aangezien we wakker waren voor onze wekkers.
Onze vriend Denny’s zorgde weer voor ons ontbijt zodat we voor een aantal uren gerust zijn.
Tijdens onze trip van 3,5 uur valt onze mond regelmatig open van verwondering. De verschillende soorten landschappen wisselen elkaar in sneltempo af. Van groen beplante heuvels tot open droge vlakten die dan afgewisseld worden met een prachtig zicht op rotsformaties.
Deze vergezichten vallen echter in het niets wanneer we het Nationaal Park van de Grand Canyon binnenrijden.
Bij de allereerste blik op de Grand Cayon valt pas echt de mond open. Het zicht wat we nu hebben overtreft al onze verwachtingen. Zo mooi, het is om kippevel van te krijgen.
We trekken onze wandelschoenen aan en gaan op pad langs de South rim route. Bij elke stap die we zetten vinden we wel een nieuwe overtreffende trap op het woord : WOW. Hoeveel foto’s we ook nemen je krijgt het nooit in beeld zoals het in werkelijkheid is.
Na een 4 uur durende wandeling nemen we moe maar zeer voldaan de shuttle bus terug naar onze auto.
Na een welverdiende douche gaan we ons energiepeil terug opkrikken bij de Mexicaan. Het is smullen van de taco’s en de fajita’s. Benieuwd of het effect van de rode bonen ook zo adembenemend gaat zijn 😉
Hé Anneke ,
Geen rafting deze keer ? Canyon ziet er nog altijd hetzelfde uit, de diertjes zijn wat gegroeid.
Hé Liesje,
Was de canyon groot genoeg of mocht het iets wat meer zijn ?
Goe bezig
Eindelijk aan het lezen van jullie blog kunnen beginnen. Hoe leuk zeg.
Ziet er daar zalig uit! En ook sjieke foto’s die jullie van internet geplukt hebben :-):-)
Geniet ervan!!