Regent het of regent het niet?

Vannacht hebben we goed geslapen, allez, Lies toch …. Ann heeft elk uur van de nacht gezien … zegt ze 😉

Het plan van vandaag is: Inpakken, nog een paar stops doen aan view points voor de Grand Canyon en op ons gemakske naar Page  rijden voor de komende  3 dagen. Na de zoektocht achter een plek om te ontbijten ( wat uiteindelijk terug de Mexicaan geworden is , want hier in de States is het blijkbaar de gewoonte dat veel restaurants ook ontbijt serveren) zijn we vertrokken. Eerst nog een snelle tussenstop aan het visitor center om te zien hoe het daar op z’n Ann’s “gesteld en gelegen is “. Die snelle tussenstop is uiteindelijk een wandeling van een uur of 2 geworden, oops… Het moet maar zo schoon niet zijn, na !

Soit, wijle verder. Ik kijk snel op de weer -app en het gaat de komende 3 dagen regenen. Er begint hier al ééntje te groemelen dus hoog tijd om te vertrekken. Onderweg begint het inderdaad te druppelen, en nog te druppelen maar niet echt gieten, dus dat valt best mee. Na een tijdje komt die zon toch piepen en verandert het gegroemel naar een mega grote smile op diezelfde haar gezicht, echt heel mooi om te zien. Het enthousiasme druipt er van af. Van de prachtge rotsen , tot de meters diepe kliffen , alles is overgoten door de zon. De ideale moment om te stoppen bij Horse shoe bend, een rots met een rivier rond in de vorm van ; je raadt het nooit, een hoefijzer . Wederom worden we stil van de pracht der natuur. Na een uurtje op en af wandelen kunnen we opnieuw de auto in om een tiental minuten later toe te komen in Page. De vriendelijke meneer aan de balie van het hotel heeft nu al ons Anneke haar hart gestolen. De kerel is de eerste en waarschijnlijk ook de enige in Amerika die Dezaeger uitspreekt zoals het hoort en niet ‘Dezeejger’ zoals ze hier allemaal doen. Zijn tip om te gaan eten is : Ne Mexicaan , wat een verassing. Het is kiezen tussen dit of een Steakhouse waar de geur van de grill waarschijnlijk in onze kleren, haar en huidporieën blijft steken tot we thuis zijn. Dus hello  el Tapatio, voor ons nen Dragon Margharita , Fajita’s en Taco’s aub. Zoals alles hier  in Amerika zijn deze porties ook weer overdreven… We slepen ons naar het hotel en liggen poempaf in onze nest .

Morgen is gaan kijken of we Antilope Canyon kunnen doen, of naar het meer zelf gaan zien.

De grote vraagt blijft echter : Regent het of regent het niet ?